Wat een enorme prestatie!

Janneke is als 38-ste gefinisht. 160 Km door de woestijn met 122 deelnemers, waarvan er 44 over de eindstreep gekomen zijn en zich geclassificeerd hebben.

Zondagochtend app van Janneke om 04:49 NL tijd (later aangevuld door haar): Rebel heeft het geflikt! Gisteren hebben we het WK Endurance in Butheeb goed uitgelopen met 13.9km/uur op een 38e plek 🤩 van de in totaal 122 starts. Zo ontzettend mega trots op hem! Ik kan het nog niet echt geloven.

Super team

Ook mega trots op mijn team van Georgette Zeijen, Marjolijn de Rooy, Anthonie Koolen en Niki Kruijsen die mij de hele dag hebben gesteund door dik en dun. En niet te vergeten Jarmila Lakeman, onze geweldige bondscoach die mij en Rebel zo goed heeft begeleid en overal doorheen gepraat heeft 🙏🏻 Waling Haytema, de team veterinair, die gedurende de dag steeds Rebels gezondheid bleef checken en ook mij wel in de gaten hield 😉 en Onno Grund de hoefsmid die de ijzers steeds heeft gecontroleerd en steeds is bijgesprongen waar nodig.

Het was onwerkelijk om dan eindelijk daar te rijden en echt het kampioenschap te starten. De woestijn was prachtig, maar het parcours ook fysiek en mentaal zwaar voor ruiter en paard. Jarmila had mij gelukkig heel goed door de route heen gepraat en aangegeven hoe te rijden. Belangrijk was om niet te hard te starten, omdat je anders later op de dag in de problemen kon komen. Dus ieder achteraan gestart en bij ieder stukje diep zand, heuvel of ander iets technisch hebben we de snelheid eruit gehaald. Ook in de groompunten hebben we steeds alle tijd genomen Rebel (en mij!) uitgebreid te koelen. De eerste rondes gingen vlot voorbij en ik moest mijn best doen hem niet te hard te laten lopen. Hij wilde zo graag. In de derde ronde werd het al warmer en was het parcours echt technisch. Rebel trok er nog stevig aan, maar de opdracht was, snelheid eruit halen. Dit was overigens de mooiste ronde van allemaal vond ik. Prachtig door de duinen van de woestijn 🤩

In de vierde ronde werd het voor mij zwaarder. Het was warm, ik reed alleen en het was vlak, dus ik had minder punten om me op te richten. Dan lijkt een woestijn wel even eindeloos. Gelukkig werden we bijgehaald op de helft van de route en rebel rook de stal weer, dus was de tweede helft weer makkelijker mentaal voor mij. Na deze ronde was er ook een verplichte re-inspection in de vetgate, maar hij at en dronk goed, dus kwam hier goed doorheen. We hielden ook steeds zijn temperatuur in de gaten om te kijken of we nog meer moesten koelen, ook die bleef goed.

Iedere 6 km was er een groompunt waar hij gekoeld werd door het team

In de vijfde ronde reed ik weer alleen. Halverwege werd ik bijgehaald door een ander paard, maar helaas bleef die vervolgens achter mij plakken, dus had ik daar weinig aan. Op deze momenten ben je extra dankbaar voor het hele team die op de groompunten mij weer moed in spraken. Ook was het prachtig om de zon onder te zien gaan in die totale leegheid van de woestijn. Echt een geluksmoment 🙏🏻

En toen waren we klaar voor de laatste ronde in het donker. Ze hadden de trail verlicht met lichtjes op zonnepanelen, dus deze was goed te zien. Desalniettemin weer een totaal andere ervaring om zo in het donker te rijden. Rebel liep stabiel door en samen reden we de ronde rustig uit. Ik wilde geen risico meer nemen. In de laatste kilometers haalden we nog een paar combinaties in en toen was het tijd voor het laatste stuk over de finish baan. Met een mooie en krachtige galop kwamen we aan en werden we ontvangen door team NL. Zo ontzettend gaaf! Hij kwam echt nog fit aan de finish en ook in de laatste kilometer hebben we nog een paar paarden ingehaald.

Geen gelopen race zonder keuring

Toen nog de spannende momenten van de laatste keuring, maar alles was goed. Dat gevoel was onbeschrijfelijk. Mijn grote vriend heeft het gewoon gedaan. Een droom die uitkomt 

We gaan hem vandaag goed verzorgen en dan vliegen hij en ik morgen weer terug. Complete verslag volgt nog en bedankt voor alle lieve berichtjes! Heel erg leuk om te horen hoe iedereen met ons heeft meegeleefd en ook dat was een steun in de rug voor ons 🙏🏻

Naar huis

Vanochtend (maandag) appte Georgette om 8:22 NL tijd: De paarden zijn vannacht om 4u opgehaald op het wedstrijdterrein. Janneke en Rebel hebben toevallig dezelfde vliegtijd (niet hetzelfde vliegtuig), dus zullen ook vrij gelijk aankomen in Amsterdam. De Nederlandse paarden stonden naast elkaar in de vrachtwagen, dat is wel fijn voor ze!

Volgens de planning landen ze om 14u, vanaf 16u mag Janneke haar bruine kanjer en spullen ophalen en dan zit dit avontuur echt erop.

Weer op Nederlandse bodem

App van Georgette om 16:28: En ze zijn weer herenigd! Nu aan het wachten op de keuring, voordat Rebel weer lekker naar huis toe mag (en Janneke ook)!

Gisteren (28-2) appte Janneke haar aanvulling op haar eerdere verslag. Die is inmiddels toegevoegd aan haar verhaal hierboven. Daarna volgde nog een paar appjes, want zo'n avontuur kan niet zonder een fijne achterban.

Het thuisfront

Michiel mag ook nog even in de spotlight voor alles wat hij heeft gedaan in de voorbereiding en ook de zorg voor Jente toen ik weg was. Zonder hem was dit ook niet gelukt 🥰

En last but not least veel dank aan mijn ouders die veel hebben bijgesprongen met oppassen en mij en Rebel gister kwamen ophalen op shiphol. We hebben nog 4 uur moeten wachten op Schiphol voordat de douane en nvwa de import van de paarden rond had… heel blij dat hij nu weer veilig thuis staat!

Foto credits van de blogs over Janneke en Rebel: Janneke, Georgette en KNHS fotograaf Imke Lamsma